بایگانی برچسب برای: اریگامی

یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه صنعتی برونشویگ در آلمان موفق شده با استفاده از ساختار اوریگامی DNA نانوآنتن تولید کند. این کار پیرو تحقیقات پیشین این گروه انجام شده که در نتایج آن در نشریه Science به چاپ رسیده است.

در سال‌های اخیر از داربست‌های DNA به عنوان ابزاری برای نگه‌داشتن نانوذرات در جهت‌های دلخواه استفاده شده است. اوریگامی DNA یکی از روش‌های ایجاد این داربست‌ها است که با کمک آن می‌توان اجسامی سه بعدی تولید کرد. در این پروژه محققان دو نانوذره طلا را روی یک ستون پروتئینی قرار دادند و با این کار ساختاری ایجاد کردند که می‌تواند سیگنال‌های فلوئورسانس را در مقادیر بسیار کم در حد زپتولیتر ایجاد کند. این ساختار به صورت یک ستون برآمده از سطحی صاف است که در آن رشته‌های DNA به عنوان نگه‌دارنده تک‌مولکول‌ها عمل می‌کند

این سطح صاف از جنس پروتئینی است که بیوتین به آن متصل شده است. ستون در این ساختار ۲۲۰ نانومتر طول و ۱۵ نانومتر قطر دارد که به وسیله رشته‌های DNA نگه‌داشته شده است. دو ذره طلا به ابعاد ۸۰ تا ۱۰۰ نانومتر توسط رشته‌های DNA روی بخش جانبی این ستون نگه‌داشته شده که فاصله هر یک از آنها از هم ۲۳ نانومتر است. این نانوذرات به عنوان متمرکز کننده نور عمل می‌کند. میان این دو نانوذره، یک رنگ فلوئورسانس قرار دارد که منبع تابش فعال در این ساختار است.

نتایج این پروژه نشان می‌دهد که اوریگامی DNA ابزار مناسبی برای ساخت داربست جهت نگه‌داشتن مولکول‌ها است. این پروژه نشان داد که با تولید نانوساختارها با دقت اتمی می‌توان اجزاء اولیه ادوات بزرگ‌تر را تولید کرد. با استفاده از این ابزار می‌توان نور را در مقیاس‌های بسیار کم متمرکز کرد، ساختار ایجاد شده در این پروژه می‌تواند ۱۰۰ برابر دقیق‌تر از ابزارهای رایج نور را متمرکز کند. نکته جالب در این پروژه آن است که چون از رشته‌های DNA برای تولید آن استفاده شده در نتیجه طراحی ساختار قابل برنامه‌ریزی است به طوری که این ساختار را می‌توان طوری ساخت که رشته‌های DNA به صورت خودبه‌خودی دور آنتن بپیچند و هر آنچه که مد نظر محققان است آنجا نگه‌دارند.

منبع:ستاد ویژه توسعه فناوری نانو

چکیده

یکی از اهداف مهم این مقاله این است که چگونه از مشاهده و تجسم جهت روشن کردن واقعیات و مفاهیم ریاضی بهره جوییم. در این مقاله، به روش هایی برای پرورش درک تجسم هندسی، با تمرکز بر تجسم ریاضی اشیای هندسی دو بعدی و سه بعدی با استفاده از اوریگامی از طریق فیلم آموزشی و بازی با کاغذ اشاره شده است.

این نمایش ها می توانند به وسیله نرم افزارهای کامپیوتری یا بوسیله دست تولید شوند. به علاوه تلاش شده است با انجام فعالیت و بازی اریگامی با استفاده از کاغذ بین هندسه و هنر پلی زده شود. در این نوشتار مثالی عملی برای ادراک تجسم هندسی، که هم به عنوان ابزاری برای ادراک فرایندهای ریاضی و هم برای توسعه بیان هنری فرد می باشند آورده شده است و این مثال به سی نفر از دانش آموزان داده شده که برخی از پاسخ های آنان ذکر و تحلیل شده است.

برای مطالعه ادامه مقاله پی دی اف را دانلود نمایید

دانشمندان موفق شده‌اند با استفاده از هنر ژاپنی اوریگامی، صفحه‌ای از هیدرید تیتانیوم را ۱۵ بار تا بزنند و با ساخت یک مرغ درنا در مقیاس‌های ریز، راه را برای ساخت ابزارهایی در مقیاس میکرومتر هموار کنند
در حالی‌که لایه‌نشانی سه‌بعدی در ابعاد نانو پیشرفت‌های زیادی داشته، مهندسان هنوز در تلاش برای ساختن اجسامی هستند که اندازه‌ای کوچک‌تر از یک سکه ۲۵ سنتی داشته باشد. در چنین ابعاد کوچکی، لایه‌های بالایی خرد شده و باعث کج شدن لایه‌های ضعیف‌تر پایینی می‌شوند. برای حل این مشکل، محققان دانشگاه ایلی‌نویز یک راه‌حل جدید و هوشمندانه ارائه کرده‌اند: ابتدا یک صفحه صاف را آماده کنید، سپس آن را تا بزنید تا به شکل دلخواه خود برسید.
به گزارش پاپ ساینس، این تکنیک از اریگامی، که یک هنر قدیمی ژاپنی است، الهام گرفته شده است. در این هنر، با تا زدن کاغذ می‌توان شکل‌های زیبایی از اجسام مختلف، مانند گل و حیوانات گوناگون ایجاد کرد. این محققان برای اثبات کارایی روش خود، یک درنا (مرغ ماهیخوار) را که نماد هنر اریگامی محسوب می‌شود، ساخته‌اند. به این ترتیب دانشمندان توانسته‌اند به تکنیکی دست یابند تا به کمک آن، با استفاده از تا زدن به جای روش لایه نشانی، ابزار پزشکی یا وسایل مکانیکی میکروسکوپی تولید کنند

محققان دانشگاه ایلی‌نویز کار خود را با یک صفحه صاف هیدرید تیتانیوم آغاز کردند. این ماده برای تا کردن خیلی صلب محسوب می‌شود، اما با استفاده از جوهر و حلال‌هایی که در روش چاپ و لایه‌نشانی نانو استفاده می‌شود، می‌توان این صفحه را به اندازه کافی نرم کرد تا بتوان آن را تا کرد. ساخت درنای مذکور به این روش، نیازمند ۱۵ بار تا کردن صفحه صاف تا رسیدن به پرنده نهایی است.
هیدرید تیتانیوم فرآوری شده به اندازه کافی انعطاف‌پذیر است، اما از استحکام کافی نیز برخوردار است تا پس از اتمام فرایند تازدن، شکل خود را حفظ کند. علاوه بر این، هیدرید تیتانیوم را می‌توان پس از تکمیل کار به تیتانیوم خالص فلزی تبدیل کرد. به این ترتیب، می‌توان یک وسیله پزشکی را به شکل دلخواه تا زد و سپس آن را به ماده‌ای تبدیل کرد که توسط بدن پس زده نشوند

دانشمندان هنوز در ابتدای راه قرار دارند، بنابراین مدتی طول خواهد کشید تا پزشکان واقعا بتوانند یک ایمپلنت تولید شده از هیدرید تیتانیوم را به کار برند. به هر حال، یک افسانه ژاپنی وجود دارد که اگر کسی هزار درنای اریگامی بسازد، یک درنای واقعی آرزوی وی را برآورده می‌کند. بنابراین کافیست که محققان ۹۹۹ درنای دیگر به این روش بسازند و آرزو کنند که ظرف یک سال، بتوانند این فناوری را به مرحله استفاده عملی برسانند؛ خیلی راحت است.
منبع:سایت خبر انلاین